βοόστολος

βοοσφαγία

βοοτρόφος
βοο·σφαγία, ion. -ίη, ης (ἡ) [ᾰγ] égorgement de bœufs, A. Pl. 101.
Étym. βοῦς, σφάζω ; cf. βουσφαγέω.