βοσκάδιος

βοσκάς

βοσκή
βοσκάς, άδος :
1 adj. f. bien nourri, gras, en parl. d’animaux, Nic. Th. 782 ; Al. 293 ||
2 subst. ἡ β. sorte de canard (Anas crecca L.), Arstt. H.A. 8, 3, 15.
Étym. βόσκω.