βοτρύϊος

βοτρυΐτης

βοτρυῗτις
βοτρυΐτης, ου (ὁ) [ῑ] de grappe : β. λίθος, Plin. H.N. 34, 10, botryite ou botryte, perle en forme de grappe.
Étym. βότρυς.