βυρσικός

βυρσίνη

βύρσινος
βυρσίνη, ης () [] courroie, Ar. Eq. 59 ; avec jeu de mots sur Μυρσίνη, par allus. au métier de tanneur du démagogue Cléon, Ar. Eq. 449.
Étym. fém. du suiv.