βυσσομέτρης

βυσσός

βύσσος
βυσσός, οῦ (ὁ) fond, part. fond de la mer, Il. 24, 80 ; Hdt. 2, 96 ; 3, 23, Arstt. H.A. 5, 15, 15.
Étym. ion. c. βυθός.