χάλασμα
χαλασμάτιονχάλασμα, ατος
(τὸ) [χᾰ]
1 relâchement, écartement,
Plut. M.
132d,
133d ;
Luc. As.
9, etc. ;
p. suite, luxation, Orib. 145 Matthäi ||
2 écartement des hommes
ou des rangs d’une troupe en bataille,
Pol. 18, 13,
8 ; Plut. Æmil. 32.
Étym.
χαλάω.