χάλασις

χάλασμα

χαλασμάτιον
χάλασμα, ατος (τὸ) [χᾰ]
1 relâchement, écartement, Plut. M. 132d, 133d ; Luc. As. 9, etc. ; p. suite, luxation, Orib. 145 Matthäi ||
2 écartement des hommes ou des rangs d’une troupe en bataille, Pol. 18, 13, 8 ; Plut. Æmil. 32.
Étym. χαλάω.