χαλινοφάγος

χαλινόω-ῶ

χαλίνωσις
χαλινόω-ῶ [ᾱῐ] soumettre au frein, acc. Xén. Cyr. 3, 3, 27 ; An. 3, 4, 35 ; Hell. 7, 2, 21 ; au pass. Xén. Eq. 5, 1, etc. ; fig. Phocyl. 57 ; Plut. M. 967b ; au pass. Philstr. 170 ; Plut. Arat. 38 ; p. suite diriger, gouverner (un navire) Philstr. 114.
Étym. χαλινός.