χαλιφροσύνη

χαλίφρων

χαλκάνθεμον
χαλί·φρων, ων, ον, gén. ονος [ᾰ]
1 léger d’esprit, irréfléchi, imprudent, Od. 4, 371 ; 19, 530 ; Anth. 2, 517 ; Opp. H. 3, 362 ||
2 négligent, Mus. 117.
Étym. χαλάω, φρήν.