χαλκέμϐολος

χαλκ·έμϐολος, ος, ον, armé d’un éperon d’airain, DS. 14, 59 ; Poèt. (DH. Comp. 17); Plut. Cim. 13 ; subst. ἡ χ. (s. e. ναῦς) Plut. Ant. 35, navire armé d’un éperon d’airain.