χειραγωγία

χειραγωγός

χείρακρα
χειρ·αγωγός, ός, όν [ᾰ] qui conduit par la main ; subst. ὁ χ. Philém. (Com. fr. 4, 47); NT. Ap. 13, 11 ; Plut. M. 794d ; ἡ χ. Plut. M. 98b, guide, conducteur, conductrice.
Étym. χείρ, ἄγω.