χειρομάγγανον

χειρόμακτρον

χειρομάχα
χειρό·μακτρον, ου (τὸ)
1 essuie-mains, serviette, Hdt. 4, 64 ; Soph. fr. 420 ; Xén. Cyr. 1, 3, 5 ; Ar. fr. 427, etc. ||
2 sorte de coiffure de femme, Sapph. (Ath. 410e).
Étym. χ. μάσσω.