χειροποίητος
χειροποίητωςχειροποίητος, ος, ον,
fait de main d’homme, p. opp. à
αὐτοφυής, Hdt.
1, 195 ; 2,
149 ; Xén. An. 4, 3, 5 ; Plat. Criti. 118c, etc. ; p. opp. à
ἀπὸ ταὐτομάτου, Thc. 2, 77 ; chez les Eccl. en parl. d’idoles, Spt. Sap. 14, 8 ; Esaï. 21, 9 ; 16, 12,
etc. ; fig.
imaginé par artifice, c. à d. qui
n’existe pas réellement, Pol. 5, 41, 3.
Étym.
χειροποιέομαι.