χελιδονίας
χελιδονίζωχελιδονίας, ου
[ῑδᾱ]
I adj. m. semblable à l’hirondelle, d’où χ. λαγώς, Ath. 401a, c. χελιδόνειος δασύπους (v.
χελιδόνειος) ||
II subst.
1 sorte
de thon, Diph. (Ath. 356f) ||
2 vent du printemps qui
ramène les hirondelles, Th. H.P. 7, 15, 1 ;
Plin. H.N.
2, 47.
Étym.
χελιδών.