χελιδόνιος
Χελιδόνιοςχελιδόνιος, α, ον
[ῑ]
1 semblable à
l’hirondelle, particul. noirâtre comme
l’hirondelle : χελιδόνια ἄνθη,
Nic. (Ath.
683e) sorte
d’anémone, fleur ; χελιδόνια ἀσπίς, Gal.
Ther. 14, 235,
sorte d’aspic, serpent ||
2 qui ramène l’hirondelle,
en parl. d’un vent, Nonn. D. 11, 495.
Étym.
χελιδών ; cf.
Χελιδονία ἄκρα et Χελιδόνιαι νῆσοι.