Χελιδόνιον

χελιδόνιος

Χελιδόνιος
χελιδόνιος, α, ον []
1 semblable à l’hirondelle, particul. noirâtre comme l’hirondelle : χελιδόνια ἄνθη, Nic. (Ath. 683e) sorte d’anémone, fleur ; χελιδόνια ἀσπίς, Gal. Ther. 14, 235, sorte d’aspic, serpent ||
2 qui ramène l’hirondelle, en parl. d’un vent, Nonn. D. 11, 495.
Étym. χελιδών ; cf. Χελιδονία ἄκρα et Χελιδόνιαι νῆσοι.