χελῦτις

χελωνάριον

χελώνειον
χελωνάριον, ου (τὸ) [ᾰ] petite tortue ; Arr. Eux. 10 ; fig. croupe ou culasse d’une machine de jet, Héron Bel. 10 ; cf. χελώνη.
Étym. dim. de χελώνη.