χελώνιον

χελωνίς

Χελωνοφάγοι
χελωνίς, ίδος (ἡ) [ῐδ]
1 lyre, Posidon. (Ath. 527f) ||
2 sorte d’escabeau rond, Sext. M. 1, 246 ||
3 seuil d’une tente, Spt. Judith 14, 15.
Étym. χελώνη.