χερνίπτω
χερνίτηςχερνίπτω, seul.
Lyc. 184 ;
d’ord. moy.
χερνίπτομαι (f.
-ίψομαι, ao.
ἐχερνιψάμην, pf.
inus.)
1 se laver les mains avec
l’eau lustrale avant le sacrifice, Il.
1, 449 ; Ar.
Pax 961 ;
Lys. 108, 1 ;
Dém. 505, 14
||
2 verser, répandre l’eau
lustrale, abs. Eur. I.T. 622 ||
E Ao. pass. au sens pass. ἐχερνίφθην, Anth.
6, 156.
Étym.
χέρνιψ.