χιλιαρχέω-ῶ
χιλιάρχηςχιλιαρχέω-ῶ (impf.
ἐχιλιάρχουν, ao. ἐχιλιάρχησα)
[χῑ] être chiliarque, Luc. D. mer. 9, 4 ; à Rome, être tribun
militaire, Plut. Cato
mi. 8, Flam. 20 ; χ. χιλιαρχίας, Arr.
(Phot. Bibl.
69, 22) exercer la fonction de
chiliarque.
Étym.
χιλίαρχος.