Χιλωνίς

χίμαιρα

Χίμαιρα
χίμαιρα, ας () []
1 jeune chèvre, Il. 6, 181 ; Hés. Th. 322, 323 ; particul. chèvre qu’on immolait avant un combat, en l’honneur d’Ἄρτεμις ἀγροτέρα, Eschl. Ag. 232 ; Xén. An. 3, 2, 12 ; Hell. 4, 2, 20 ; Lac. 13, 8 etc. ||
2 sorte de poisson, Anon. (Ath. 282b).
Étym. χίμαρος.