χιτωνία

χιτώνιον

χιτωνισκάριον
χιτώνιον, ου (τὸ) [χῐ]
1 petite tunique de femme, Ar. Ran. 411, Pl. 984 ; Lys. 48, 150, etc. ; Plat. Ep. 363a ; Plut. M. 157a, 972d ||
2 ironiq. mauvaise petite tunique, Luc. M. cond. 37.
Étym. dim. de χιτών.