Χοιρεᾶται

χοίρειος

χοίρεος
χοίρειος, α, ον, de cochon, de porc, Ar. Ran. 338 ; Xén. An. 4, 5, 31 ; Arstt. fr. 255 ; τὸ χοίρειον, Sext. P. 3, 223 ; τὰ χοίρεια, Plut. M. 197c, viande de porc.
Étym. χοῖρος.