χοιροφορέω-ῶ

χοιροψάλας

χοιρώδης
χοιρο·ψάλας, α (ὁ) [ᾰλᾱ] c. χοιρόθλιψ, ép. de Bacchus, Clém. 33.
Étym. χ. ψάλλω.