Χολαργεύς

χολάς

χολάω-ῶ
χολάς, άδος ()
1 cavité du côté, Arstt. H.A. 1, 13, 1 ||
2 au pl. intestins, Il. 4, 526 ; 21, 181 ; Hh. Merc. 123 ; Anth. 11, 352 ||
E Att. χολλάδες, Mén. et Phérécr. (Com. fr. 4, 74 ; 2, 346).
Étym. p.-ê. pré-grec ; cf. χόλιξ.