χολικός

χόλιξ

χόλιον
χόλιξ, ικος (ἡ) [ῐκ] boyau, Ar. Eq. 1179 ; d’ord. au pl. tripes, Ar. Pax 717 ; Ran. 576 ; fr. 52, 547 ; Phérécr. (Ath. 269a) ; Eub. 3, 234 Meineke.
Étym. χολάς.