χρῖσμα

χριστέμπορος

χριστέον
χριστ·έμπορος, ου (ὁ) qui fait trafic du Christ, c. à d. de la religion, Naz. p. 178, 306 ; Chrys. Comm. in ep. ad Thess. p. 17.
Étym. χριστός, ἔμπορος.