Χρυσοχόας

χρυσοχοεῖον

χρυσοχοέω-οῶ
χρυσοχοεῖον, ου (τὸ) [] atelier de fondeur d’or, c. à d. d’orfèvre, Dém. 521, 27 (témoign.) ; Pol. 26, 10, 3.
Étym. χρυσοχοέω.