χρυσοδακτύλιος

χρυσόδετος

χρυσοδίνης
χρυσό·δετος, ος, ον [] attaché ou fixé avec de l’or, Hdt. 3, 41 ; Soph. El. 837 ; couvert d’une armure d’or, Eur. Rhes. 383 ||
E Fém. -η, Alc. 33.
Étym. χρ. δέω.