χρυσόνημος

χρυσόνωτος

χρυσοπάρυφος
χρυσό·νωτος, ος, ον [ῡ] au dos d’or, c. à d. recouvert ou plaqué d’or, Soph. Aj. 846.
Étym. χρ. νῶτος.