χρυσόπαχυς

χρυσοπέδιλος

χρυσόπεπλος
χρυσο·πέδιλος, ος, ον [ῡῑ] aux chaussures d’or, en parl. d’Hèra, Od. 11, 604 ; Hés. Th. 454 ; de l’Aurore, Sapph. fr. 18 Bgk ; Anth. 5, 69, 1, etc.
Étym. χρ. πέδιλον.