χρυσόραπις

χρυσορόης

χρυσόροφος
χρυσο·ρόης, ου (ὁ) [ῡ] poét. c. *χρυσορρόης, Eur. Bacch. 154 ; Hédyl. (Ath. 345a) ; v. χρυσορρόας.