χρυσόροφος

χρυσόρραπις

χρυσορρόας
χρυσό·ρραπις, ιδος (ὁ, ἡ) [ῡᾰ] à la baguette d’or, à la verge d’or, ép. d’Hermès, Od. 5, 87, etc. ; Hh. Merc. 539.
Étym. χρ. ῥαπίς.