χρυσοῦς

χρυσοϋφής

χρυσοφάεννος
χρυσο·ϋφής, ής, ές [ῡῠ] tissu ou brodé en or, Callix. (Ath. 196f) ; DS. 5, 46 ; τὰ χρ. Charès (Ath. 538d) tissus d’or.
Étym. χρ. ὑφαίνω.