χρηστήριος, α ou ος, ον, qui concerne les
oracles, les prophéties, Hdt. 6, 80 ; Eschl. Eum. 241, Sept. 26, Ag. 1270 ; Eur. Ion 1320, Hel. 822 ||
E Fém. -ος, Eschl. Eum. 241 (χράω 3).
χρηστήριος
χρηστηριώδηςχρηστήριος, α, ον, qui sert
aux usages de la vie : τὰ χρηστήρια
σκεύη, Plat. com. 2-2, 623 Mein. ; Str.
604 ; Ath.
204f ;
ou simpl. τὰ
χρηστήρια, Poll. 10, 11, les meubles, les ustensiles.
Étym.
χράομαι.