χρωματοποιΐα

χρώννυμι

χρωννύω
χρώννυμι (seul. prés.) colorer, teindre, Plut. M. 395e, 879d ; Luc. Im. 7, Anach. 25 ; fig. Luc. H. conscr. 48.
Étym. χρώς.