δᾳδουχέω-ῶ

δᾳδουχία

δᾳδοῦχος
δᾳδουχία, ας (ἡ) action de tenir une torche, Plut. M. 621c ; Luc. Alex. 38 ; Spt. 2 Macc. 4, 22.
Étym. δᾳδοῦχος.