δεκάζω

δεκάκις

δεκάκλινος
δεκάκις [ᾰ] adv.
1 dix fois, Il. 9, 379 ; 22, 349 ; Xén. Cyr. 5, 5, 9 ; Dém. 99, 5, etc. ||
2 dix fois autant, Anth. 5, 118.
Étym. δέκα, -κις.