δένδρεσι

δενδρήεις

δενδριακός
δενδρήεις, εσσα, εν :
1 rempli d’arbres, boisé, Od. 1, 51 ; 9, 200 ; Thcr. Idyl. 25, 30 ; Orph. Arg. 431 ||
2 qui concerne les arbres, Opp. H. 4, 270.
Étym. δένδρον.