δεννάζω

δεννάζω (f. άσω, ao. ἐδέννασα, pf. inus.) injurier, outrager : τινά, Thgn. 1211, qqn ; ἐπὶ ψόγοισι δ. Soph. Ant. 759, ou κακὰ ῥήματα δ. Soph. Aj. 243, adresser des reproches outrageants.