δερματικός

δερμάτινος

δερμάτιον
δερμάτινος, η, ον [ᾰ] de peau, de cuir (gaine, bouclier, etc.) Od. 4, 782 ; 8, 53 ; Hdt. 7, 79 ; Arstt. fr. 316 ; etc.
Étym. δέρμα.