δεσμευτικός

δεσμεύω

δεσμέω-ῶ
δεσμεύω (seul. prés. et ao.)
1 lier, enchaîner, Hh. 6, 17 ; Eur. Bacch. 616 ; Plat. Leg. 808d ; ἔκ τινος, Apd. 2, 1, 3 (ao. ἐδέσμευσεν), à qqe ch. ||
2 réunir en faisceau, en gerbe, Hés. O. 479.
Étym. δεσμός.