δεσμέω-ῶ

δεσμή

δεσμίδιον
δεσμή, ῆς ou δέσμη, ης (ἡ) faisceau, paquet, Dém. 934, 26 (δεσμή) ; particul. faisceau de bois coupé, Ath. 700b ; gerbe, botte (de plantes), Alex. (Ath. 652c) ; Arstt. fr. 134 ; Th. H.P. 9, 17, 1 ; Ath. 618d (δέω 1).