διακαθιζάνω

διακαθίζω

διακαίω
δια·καθίζω (part. ao. διακαθίσας)
1 faire siéger à part, Xén. Œc. 6, 6 ||
2 intr. aller à la selle, Spt. 2 Reg. 11, 1 ||
Moy. m. sign. intr. Jos. B.J. 1, 15, 6.