διαπέσσω

διαπετάννυμι

διαπέτασμα
δια·πετάννυμι, déployer, étendre, ouvrir, Ar. Lys. 732, 733 ; Arstt. H.A. 5, 6, 2 ||
E Prés. impér. 2 sg. -άννυ, Ar. Lys. 733. Ao. sbj. 3 sg. -πετάσῃ, Arstt. l. c. ; part. διαπετάσας, Ar. Lys. 732. Pf. part. διαπεπετακότας, DS. 17, 115.