διαπλήσσω

1 fendre, mettre en pièces (des chênes), Il. 23, 120 (var. διαπλίσσοντες) ||

2 frapper d’étonnement ; au pass. διαπλήττεσθαι πρός τι, Epict. Ench. 33, 13, être frappé de qqe ch.