διαριθμέω-ῶ
διαρίθμησιςδι·αριθμέω-ῶ [ᾰ]
1 compter en détail,
énumérer, Eur. I.T. 966 ; Arstt. Rhet. 1, 13, 13 ; au pass.
Arstt. Phys.
4, 14, 1 ||
2 distinguer nettement,
Plat. Phædr.
273e ;
Gorg. 301a ; au pass. Eschn. 83, 32 ||
Moy.
1 compter en détail,
énumérer, Plat. Crat. 437d ||
2 distinguer nettement,
d’où se rendre un compte exact :
περί τινος, Plat. Leg. 633a, de qqe ch.