διασάττω

δια·σάττω (f. -σάξω, etc.) bourrer de, dat. Gal. 2, 13 ; abs. Archig. (Gal. 8, 156) ; pass. διασεσάχθαι τινός, Mach. (Ath. 244c) ; Geop. 19, 9, 5, ou τινί, Ruf. (Orib. 2, 208, 8 B.-Dar.) être bourré de qqe ch.