διασποδέω-ῶ

διασπορά

διασποράδην
διασπορά, ᾶς (ἡ)
1 dispersion, Plut. M. 1105a ; Spt. Deut. 28, 25 ; 30, 4 ||
2 collect. gens dispersés, NT. Joh. 7, 35.