διαστοιϐάζω

διαστοιχίζω

διαστολεύς
δια·στοιχίζω, disposer par rangs bien alignés, Biton Mach. p. 111 (prés. pass. impér. 3 sg. -ιζέσθω) ||
Moy. organiser en distinguant les rangs, acc. Eschl. Pr. 230 (impf. 3 sg. διεστοιχίζετο).