διαθλέω-ῶ

1 lutter énergiquement : πρός τινα, El. V.H. 5, 6 ; τινι, Con. 12, contre qqn ||

2 lutter jusqu’au bout : δ. βίον, Hld. 7, 5, passer sa vie à lutter ; au pass. ἀγῶνες διαθλούμενοι, Clém. 29, luttes qu’on soutient jusqu’au bout.