διχογραφέω-ῶ

διχόθεν

διχόθυμος
διχόθεν [ῐ] adv. de deux côtés, de deux façons, Eschl. Pers. 76 ; Ar. Pax 477 ; Thc. 2, 44 ; Dém. 739, 6.
Étym. δίχα, -θεν.